Właściwy termin zbioru jest bardzo ważnym czynnikiem, decydującym o jakości czosnku. Wszystkie typy czosnku nie wytwarzające pędów kwiatostanowych można zbierać, gdy około 50% roślin ma złamany szczypior. Czosnek wytwarzający pędy kwiatostanowe nie załamuje łodyg, a termin dojrzałości zbiorczej poznajemy po zasychaniu liści. Należy podkreślić, że lepiej zebrać czosnek kilka dni za szybko niż za późno. Czosnek sadzony jesienią dojrzewa zazwyczaj w lipcu, a sadzony wiosną miesiąc później. Zbyt wczesne zbieranie czosnku może być przyczyną zagrzewania się czosnku podczas przechowywania i powodować duże straty. U czosnku zbieranego zbyt późno łatwo odrywa się szczypior w czasie zbioru, łuski ochronne często odpadają i cebule rozsypują się, co zdecydowanie pogarsza jakość towaru. Przed zbiorem główki powinny być twarde, a łuski okrywające pergaminowe. Zebrany czosnek dosusza się kilka dni na polu, a po przeniesieniu do pomieszczeń należy go rozłożyć cienką warstwą, aż do całkowitego zaschnięcia. Po całkowitym zaschnięciu przecina się szczypior na długość 2-3 cm, a korzenie na długość 0,5 cm i dzieli na dwa wybory. Główki czosnku przeznaczone do obrotu powinny być zdrowe, nie zmurszałe suche, z zaschniętą szyjką. Czosnek nie może mieć świeżo wyrośniętych korzeni i szczypioru. Do wyboru pierwszego zalicza się główki czosnku całe, czyste, nie zabrudzone, ścisłe, twarde, o średnicy ponad 3 cm, pokryte całkowicie łuską, jednolicie zabarwione i o zbliżonej wielkości. Do wyboru drugiego zalicza się czosnek jednolity o różnej wielkości, barwy, kształtu, o pełnych lub nie pełnych główkach lub luźnych ząbkach. Łuska może być popękana na główce i pojedynczych ząbkach pełnych, jednak ząbki powinny być nieuszkodzone.